رؤیای آزادی

جوشکاری یکی از فرآیندهای اتصال دائمی قطعات (فلزی یا غیرفلزی)، به روش ذوبی یا غیر ذوبی، با بکارگیری یا بدون بکارگیری فشار، با استفاده از ماده پرکننده می‌باشد. فرآیندهای جوشکاری به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: فرآیندهای جوشکاری ذوبی و فرآیندهای جوشکاری غیر ذوبی جوش قوس جوشکاری یکی از روش‌های تولید می‌باشد.هدف آن اتصال دایمی مواد مهندسی ( فلز ، سرامیک ، پلیمر ، کامپوزیت ) به‌یک‌دیگر است؛ به‌گونه‌ای که خواص اتصال، برابر خواص مادهٔ پایه باشد. تعریف جوشکاری رامی توان اتصال دائم متالورژیکی دانست که می تواند در حالت مذاب یا جامد، با استفاده از واسطه (مواد پرکننده) یا بدون واسطه و با ایجاد فشار یا بدون استفاده از فشار صورت گیرد. در واقع جوشکاری به اتصالی گفته می شود که نتوان محل اتصال را از قسمت های دیگر قطعات مجزا نمود و به عبارتی دیگر خواص جوش ایجاد شده با قطعات مورد اتصال یکسان یا نزدیک به هم باشد. جوشکاری یکی از روش‌های تولید می‌باشد زیرا هدف از آن اتصال دایمی مواد مهندسی از جمله فلز، پلیمر، کامپوزیت و سرامیک به‌یک‌دیگر است؛ به‌گونه‌ای که خواص اتصال، برابر خواص مادهٔ پایه باشد. طبق DIN 1910اتصالات جوشکاری چنین تعریف میشود :داخل شدن فلزی در فلز دیگر بوسیله جوشکاری.بنابراین ،بادر هم آمیختن چند قطعه فلز در یکدیگر ،یک قسمت جوشکاری واز چند قسمت جوشکاری یک گروه جوشکاری تشکیل میشود. ↑

نظرات شما عزیزان: