رؤیای آزادی

سلام دوستان میخواستم تجربیاتم رو در مورد شغل بازاریابی شبکه ای که در ایران رواج داره براتون بگم. قبل از اینکه وارد این شغل به ظاهر خودب بشید میخواستم به حرفام گوش کنید. دوران جوانی دورانی هست که انسان غرورش زیاده و دوست داره تا به اهداف و آرزوهاش برسه و رسیدن به قدرت اقتصادی بالا و ثروت یکی از اهدافش هست و همین عامل ابتدایی هست تا جوان های جامعه به دام این شرکت های مزخرف و آدم های بی احساس و روباتیک بیافته کافیه شما سه روز پیش این آدما باشید تا شما رو هم مثل خودشون شستوشوی مغزی بدن و روانی تون بکنن چند روزی که من پیش این آدمای به ظاهر رشد کرده بودم فشار آن چنانی به ذهنم آوردن که دیگه مخم می ترکید. سه روز اول همیشه یک نفر رو مأمور میکنن تا مواظبت باشه تا مبادا با دیگران در ارتباط باشی تا با اونا مشورت کنی و همیشه دنبال پی گیری هستن یعنی اونقدر بهت میگن ماست سیاه هست تا تو قبول کنی تو هم مثل اونا بگی ماست سیاه یعنی دنبال دلیل نباشی و از فکرت استفاده نکنی و فقط اون رو به عنوان یک اصل قبول کنی این افراد دارای اعتماد به نفس کاذب هستن و به قول خودشون رشد کردن خوشبختی در نظر این افراد رسیدن به ثروت هست شاید درظاهر این موضوع رو انکار کنن ولی از رفتارشون از کاراشون از جلسات بی هدفشون میشه بوی پول رو شنید همیشه حسرت جایگاه پوچ بالاسری های خودشون رو میخورن بالاسری که هیچی از زندگی قبلی خودشون نداشتن و مجبور شدن واسه خودشون یک دنیای خیالی درست کنن که به نظر خودشون خیلی شرافتمندانه زندگی میکنن از نظر این افراد،جامعه ی بیرون بویی از انسانیت نبردن این حرفی بود که یکی از شرآفیس(سرآفیس) به اصطلاح رشد کرده شون به من زد. واسه خودشون یک سری جلسات داشتن و دعایی داشتن که ظاهر جلسات مالی وپولی و ‎مادی شون رو معنوی میکرد.‏‎ ‎

نظرات شما عزیزان: